به یاد دارید اپنهایمر با شکستن اتم امکان ساخت بمب اتمی را فراهم آورد؟ برای این پیشرفت به خودشان تبریک گفتند. فاز اول تکمیل شده بود. حالا شاگردان ماکروبها یاد گرفته بودند چطور از ماده انرژی به دست آورند. مردم می گفتند ممکن است با این آزمایش ها کل زمین را از بین ببرند، اما آن ها اهمیتی نمی دادند، آنچه برایشان مهم بود این بود که به استادان شان ثابت کنند چه آموخته اند.

اکنون که فاز اول و مقدماتی انجام شده، به آهستگی در حال پیشرفت در انجام مرحله ی اصلی هستند. چگونه از انرژی ماده تولید کنند. ام.آی تی، اس. آی، نک، و سان جبهه ی واضح و مقابل دیدگان در این راستا هستند.

ماکروبها به آن ها گفتند دومین کلید با عنصری به نام سیلیکون مرتبط است. تصور کنید جان در در قرن چهاردهم این مطالب را شنیده باشد. (صدای خنده ی حضار) مرحله ی پایانی، انقلاب سیلیکونی است که اکنون شاهد وقوع آن هستیم. به همین دلیل است که سمبل های باستانی را در نشان های کمپانی های مرتبط می بینیم.

ماکروبها هیچ کاری را به رایگان انجام نمی دهند. جان دی از آن ها پرسید: در عوض دانش تان چه می خواهید؟ و آن ها پاسخ دادند ما خون می خواهیم.

برای هر موجود خون آشامی، خون منبع انرژی است. اگر در زمینه ی علوم خفیه مطالعه کنید در می یابید که خون نوعی انرژی است. در کتاب مقدس، خون دومین واژه ی پر کاربرد پس از کلمه ی خدا است. جان دی جواب داد: جای هیچ نگرانی نیست. چقدر خون می خواهید و چه زمانی؟

ماکروبها گفتند: ما قربانی می خواهیم.

خانوم ها و آقایان، آیا از قرن شانزدهم به این سو، جنگ ها و منظورم جنگ های کوچک و احمقانه ی شاهان محلی یا چند صد شوالیه نیست، بلکه منظورم جنگ های واقعی است، آیا از قرن شانزدهم جنگ های بزرگ شروع نشده اند؟ به قاره ی آفریقا نگاه کنید و ببینید تنها با یک قاره چه کرده اند. اشاره به راه دور لازم نیست، نگاه کنید با آمریکا چه کرده اند. هرگز از خودتان پرسیده اید چرا همه ی سربازان، این نشان ها و سمبل های مربوط به امور خفیه و سری را بر پوشش خود دارند؟ حتی اگر به رفتار جادوگر های سطح پایین که پیدا کردن شان کاری آسان است نگاه کنید، جادوگرانی که گربه قربانی می کنند، می بینید که لازم است دایره ای بکشند و در زمان درست و مشخص و زیر سایه ی موقعیت خاص خوشه های ستارگان اقدام به قربانی کنند.

حالا یک قربانی در سطح وسیع را تجسم کنید که به منظور فرستادن انرژی برای این موجودات انجام می شود. اگر آیین های خاصی انجام نشود قتل عام ها قربانی کردن آیینی محسوب نمی شوند. موقعیت مکانی قربانی اهمیت بسیاری دارد، و زمان قربانی نیز بسیار مهم است.

(این متن مایکل تساریون رو بچه های سایت اینفو ترجمه کردن و من تغییر چندانی درونش ایجاد نکردم.)

.

.