رمان بازگشت به لموریا 3| پست نود و هشتم
نوشته شده توسط:ارغوان در | ۱۷ فروردین ۱۴۰۰ - ۰۱:۲۱ | ۰ دیدگاه.
.
.
ساعت یک ظهره و طبق محاسباتم از صبح که بیدار شدم یک فلاکس کامل چایی خوردم. البته یه آبنبات چوبی با طعم شیر و پیاز خام هم خوردم و این یک شروع جانانه بود.
امروز خواب می دیدم که با عده ای از آدم که ظاهرا همگی به علوم روحی و نجوم و سمبل شناسی علاقه داشتیم گاها توی کلاس درسی جمع می شدیم و صحبت می کردیم. یکی از دوستانم خوابی دیده بود که فکرش رو مشغول کرده بود و داشت خوابشو برای بچه های کلاس تعریف می کرد. می گفت: خواب دیدم وارد مسیری شدم و بعد از طی کردن مراحل و آزمون های مختلف، پاداشی بهم داده میشد که صندوق پاداش با عدد 5 مشخص شده بود. من می ترسیدم که به مرحله ی آخر برسم و دیگه نتونم پیش دوستانم و درون اون مسیر بمونم و تنهایی به سراغم بیاد و مجبور شم به سرزمین دیگه ای مهاجرت کنم.
من بهش گفتم: نگران نباش، این خواب نشونه ی بدی نیست. عدد 5 در حالت بسیار مجرد و ابتدایی، نماد برداشت کارمای مفید و سازنده است. به طور مثال یک سری کارهای مثبت با هدف مشخص انجام میدیم و زمانی که انرژی مثبت این کارها به تراکم یا میزان مناسب رسید، پاداش اون کار قابل بهره برداریه و صرفا کافیه درون صندوقچه رو باز کنیم. ما نمی دونیم اون پاداش دقیقا چیه اما می دونیم که حاصل تلاش ماست و رسیدن بهش زندگی ما رو متحول می کنه.
حرف هام برای اون فرد رویابین و بقیه ی اعضای کلاس جالب بود. اما موبایل اون فرد رویابین زنگ خورد و مسئولیت مهمی براش پیش اومد و باید می رفت. کلاس درس رو دوست داشت اما درونش رو دیدم که رسیدگی به اون مسئولیت براش شیرین تر و لذت بخش تر بود.
تنهایی یکی از مفاهیم منحصر به فرد و عجیبه که هر موجودی به شکل متفاوتی باهاش رو به رو میشه. کنار اومدن با تنهایی یا مواجهه باهاش ممکنه ساده نباشه. من خودم یکی از آدم هایی هستم که از گذشته های دور به شدت از تنهایی رنج می کشم. اما چیه که گاها تنهایی رو تبدیل به احساسی بسیار سنگین میکنه؟ فکر می کنم مسئولیت هاست. من وقتی می گم تنهام، یعنی مجبورم با چالش ها، احساسات و مسائلی رو به رو شم که برام دشوارن و توان مقابله باهاشون رو درون خودم نمی بینم. هر چه فشار زندگی و مسئولیت هاش بیشتر میشه، تنهایی هم بیشتر میشه. شروع تنهایی برای من نمادی از شروع مسئولیت های جدیده. اما این به معنی شوم و سیاه بودن تنهایی نیست. تنهایی به ما کمک می کنه تا رشد کنیم، با مشکلات به شیوه های ابتکاری و خلاقانه تری مواجه بشیم و راه حل هایی رو امتحان کنیم که قبل از این ریسک امتحان شون رو نمی پذیرفتیم.
.
.
نظرات
ارسال نظر