.

.

.

ساعت نزدیک 5 صبحه و کارهام تموم شده، در واقع کارهام که نه اما از تمام انرژی کارآمدی که داشتم برای انجام کار مفید استفاده کردم و حالا یک احساس آرامش و سبکی دلچسبی دارم. مقداری در مورد رنگ ها تمرکز و فکر کردم و نقاشی کشیدم. یکی دیگه از اسکچ بوک هام همین روز ها تموم میشه و می تونم به آرشیوم اضافه اش کنم. نیم ساعت یه ساعت دیگه که پارسا هم کم کم بیدار شد می تونیم با هم صبحونه بخوریم و صحبت کنیم و چی بهتر از این؟ چی بهتر از این که یه نفر توی این دنیا هست که منو درک می کنه و می تونم به سبک خودم بهش ابراز علاقه کنم و ببینم که این کارهای کوچک و کودکانه ی من چقدر خوشحالش می کنه؟

نمی دونم مشکل چیه که وقتی امشب یا گاهی اوقات یا شاید هم اغلب که مشغول نقاشی کشیدن میشم، روانم شروع می کنه به برون ریزی و سرم پر از سر و صداهای زجر آور و آزار دهنده میشه و همین که نقاشی کشیدن تموم میشه یا در واقع از نقاشی کشیدن خسته میشم این سر و صداها هم تموم میشه و به آرامشی می رسم که قبل از شروع نقاشی نداشتم. به هر صورت خیلی لحظات عجیب و وحشتناکی رو تجربه کردم و یک سفر ذهنی دلهره آور بود و احساس می کردم هر آن ممکنه بلند شم و چیزی رو خراب کنم یا به دیگران آسیب بزنم. اما تنها کاری که تمام مدت انجام می دادم نقاشی کشیدن بود. شاید نشونه ی بدی نیست و ذات نقاشی و کار خلاقانه است که بهم کمک می کنه از افکار و انرژی های درد آور گذشته خلاص بشم.

مساله ای هست که در موردش چیزی نمی دونم. این که چه مدت از پروسه ی طراحی کارت ها گذشته؟ به طور مثال دقیقا می دونم که طرح اولیه ی پروژه 22 روز طول کشید. طرح ثانویه 44 روز طول کشید و زمان بندیم برای طراحی کارت ها هم 66 روز تا 3 ماهه. اما الان نمی دونم چند روزه که دارم در مورد کارت ها کار می کنم و سرعتم مناسب هست یا کند؟ خودم که احساس می کنم تقریبا مثل قبل کار می کنم اما ترجیح میدم که در مورد این طور کار ها منظم تر باشم چون درست انجام ندادن شون باعث میشه احساس حسرت یا عذاب وجدان زیادی پیدا کنم.

برای امروز اول باید غذا بخورم. بعد باید سراغ بیزنس شخصیم برم و دوباره برم سر وقت مقاله ها. آخر از همه هم سراغ دنیای نقاشی و رنگ ها میرم و دلی از عذا در میارم. احتمالا امروز نامه ی جدیدی هم برای آقای تسلا بنویسم، چرا که بسیار دلتنگش هستم.

.

.