هنرمند یا مخترعی که از علم خودش برای حمایت از افکار و اهداف تبهکارانه استفاده می کنه به اندازه ی کافی شرم آور نیست؟

روان ما به شدت در مقابل چنین تصمیمات و افکاری واکنش نشون میده چون نتیجه ی چنین تصمیماتی بیشتر از همه جلوی روند تکامل خوده فرد تصمیم گیرنده قد علم میکنه.

این انرژی ها هستن که تعیین می کنن یک کار هنری یا اختراع یا یک کار خلاقانه تا چه حد ارزشمنده. بر خلاف تصور برخی که هر کار هنری یا اختراعی رو به خاطر نبوغی که درون شون به کار رفته ارزشمند می دونن؛ کار هنری ای که از یک ایده ی خبیث حمایت می کنه یک کار بی شرمانه و خجالت آوره. مخترعی که برای سو استفاده از آدم ها انرژی خودش رو هدر میده یک جنایت کاره.

.

.

.

ساعت حدودا 7 شبه. هوا سرد شده. با پارسا مشغول دیدن فیلم بی صدا و دوبله ی بداهه بودیم. براش یه نقاشی کشیدم و کلی با هم حرف زدیم.

من داشتم جعبه ی وسایل سفالی خورده ریزم رو گردگیری می کردم. این سفال ها بیشتر شامل یک سری مهره های سفالی شبیه سکه هستن که با گواش و اکرلیک رنگ شون کردم. روی برخی از این مهره ها حروف رونز یا حروف باستانی دیگه رو کشیدم.

این ها قبلا، زمانی که هنوز پارسا رو پیدا نکرده بودم، به ذهنم رسید و تعداد زیادی ازشون ساختم. اما در طول زمان فراموش کردم که همچین کلکسیونی دارم. به هر حال این ها اسباب بازی های من هستن. بین این خرت و پرتا یه تخم مرغ آبی رنگ بود. زمانی درون این تخم مرغ و ده ها تخم مرغ رو هر روز با دقت خالی می کردم. در واقع تمام پوست تخم مرغ هایی که مصرف می کردیم رو دور نمی ریختم و تا جای ممکن پوست شون رو درسته نگه می داشتم. درون شون رو تمیز می کردم و به کمک سفال و کاغذ پر می کردم. تخم مرغ ها رو روی یک پایه ی نگه دارنده نصب می کردم. این کار ها کمک می کرد که تخم مرغ ها آلوده نشن و از طرفی محکم تر بمونن.

با همه ی این کار ها، علاقه ای نداشتم روی تخم مرغ ها نقش و نگار خاصی بزنم و تقریبا همه رو تک رنگ می کردم. نقره ای، نیلی، بنفش، آبی، صورتی. الهه به من می گفت لااقل دو رنگشون کن یا طرحی روی تخم مرغ ها بکش. ولی من تخم مرغ ها رو همون طوری که تک رنگ بودن دوست داشتم. امروز بین وسایلم فقط یه تخم مرغ آبی پر رنگ بود. پارسا با دیدنش خندید. گفت: این خیلی خنگ به نظر میرسه...بهش نگاه می کنم دچار یاس فلسفی میشم.