رُزِتا

• ۱۴۰۱/۰۲/۰۲ - ۱۵:۳۸:۵۸

سلام. من دیشب خواب دیدم که یک چیزی مثل پیشگویی(یا شایدم پیشبینی)شده که قرار شهر ما سونامی و سیل بیاد و شدت این سونامی اونقدر زیاده که سه چهارم شهر ممکنه زیر اب بره(هرچند در واقعیت ما توی منطقه ی کوهستانی زندگی میکنیم و این چیز بعید به نظر میرسه)در هر صورت مسئولین شهر به ما گفته بودن که نهایت دو سه روز بیشتر تا تخلیه شهر وقت نداریم . خلاصه که بخاطر ازدحام مردم و خیلی مشکلات دیگه بخش چشم گیری از مردم نتونسته بودن شهرو ترک کنن که من و خانوادم هم جزو اون دسته افراد بودیم .تنها چیزی که به فکر مردم میرسید برای اینکه خودشونو نجات بدن این بود که به بلندترین نقاط کوه برن و اونجا ساکن بشن اماوقتی سونامی شروع شد اونایی که خونشون تو کوهپایه و یا نزدیک به اون ابگیر(مطمئن نیستم دریا یا دریاچه) بود وفرصت نکرده بودن ، انگار داشتن قربانی میشدن . من و یک سری دوستام و آشناهام تصمیم گرفته بودیم تا پیش از اونکه کل شهر بره زیر اب(در واقع پیش از شروع شدن سونامی(بریم و کمک به تخلیه کنیم . اما وقتی بخشی از مردم قربانی شدن اناگر من دیگه تو حال و هوای خودم نبودم . یک کیسه ابریشمی دستم بود که توش بذرهایی از گیاها مختلف تو دستم بود و روی هر زمینیکه میدیدم ،میپاشیدم و برام مهم هم نبود که باد اونا رو جابجا میکنه و وقتی کسی بهم میرسید و منو ملامخ میکرد از اینکار غیر منطقی بی اختیار بهشون میگفتم :اینا تنبیه مادر،زمینه .ما داعم ازش استفاده کردیم ، ازش کار کشیدیم و اون بی هیچ چشم داشتی سکوت کرد و خدمتا رسانی انجام دادن. امروز دیگه سکوتش شکسته شده و همه ی اینها بخاطر اوج گناهانیه که تو این سالها انجام دادیم .من این دانه هاوبذرها رو میپاشم که نسل ما که از بین رفت ،بگذریم ،اما لااقل دوباره زندگی این گیاهانی که بخاطر خودخوهی خودمون نابودیشون کردیم دوباره بخاطر این سونامی هم شد آغاز بشه. با وجود اینکه منو دیوانه میپنداشتن اما باز هم به کارام ادادمه میدادم . وقتی شهرو در نهایت ترک کردم، خیلی از مردم زیر اب مونده بودن و قربانی شده بودن .ما به مدت چند سال اونجا زندگی کردیم(اون بالای کوه) و در نهایت من تصمیم گرفتن به جاهای دیگه سفر کنم و ببینم کجاها دیگه قابل زندگیه (تا بتونیم مهاجرت کنیم(یه منطقه ای رفتم که خشک خشک بود و ازخشکی زیاد زمیناش ترک برداشته بود و آفتاب اونقدر مستقیم و داغ بود که اگه بیشتر از چند دقیقه دربرابر تابش مستقیمش قرار میگرفتی تلف میشدی. یک مینیبوس قدیمی از اونجا رد میشد که توش پر از آدمهای مذهبی بود و با وجود اینکه مر بود اماا منم سوار کردن که تو اون بیابون نمونم.از وضعیت منطقشون که پرسیدم گفتن چند ساله که اینطوریه و خیلی ها هم از اینجا رفتن و اینجا عملا سوت و کور شدا و هر،روزم میزان خشکیش بیشتر و بیشتر میشه اما کاریش نمیشه کرد .یک پیرزن چادری ازته مینی بوس ادعام یکرد بخاطر فساد گروهی از مرمدی که قبلا اینجا زندگی میکردن خدا برای اینجا خشکی نازل کرده. اما من اعتقاد دیگه ای داشتم . اعتقادی که نمیتونستن به زبونش بیارم توجمع.به نظر من این فقط یکی از بیشمار ناله های مادر زمین بود که میخواست به گوش ما برسونهـ خدا هیج وقت بلا بر سر کسی نازل نمیکنه تا تنبیهشکن کنه . تودلم میگفتم اینا فقط بخاطر اینه که ما خودموند اشرف مخلوقات پنداشتیم و به خودمون اجازه دادیم هرطور که میخوایم بهره برداری وعملا سو استفاده کنیم از کره ی زمینمون.(میشه بیزحمت بگید معنی کل این خواب چی میشه؟😊)